20/2/10

Burberry

Ύστερα από χρόνια διαμονής στο Λονδίνο, όπου το φαινόμενο Burberry είχε ξεκινήσει πολύ πριν επεκταθεί στην υπόλοιπη Ευρώπη, είχα αποκτήσει απέχθεια...το είχα συνδυάσει με την παρακάτω εικόναΈτσι και χειρότερα λοιπόν..δεν μπορούσα (και ακόμα ομολογώ ότι αδυνατώ να συμμετάσχω στην τρέλα) ήταν λες και πάθαινα αναφυλαξία με το συγκεκριμένο καρουδάκι... Αργότερα δε όταν είχα φίλες από Ελλάδα, δεν υπήρχε περίπτωση να τις συνοδεύσω στο περίφημο Outlet στο Α.Λονδίνο...not me gals, I refuse (έλεγα η έρμη!!!)
Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω με ποια λογική θα πρέπει όλες οι γυναίκες να επιδιώκουμε να φοράμε το ίδιο λογότυπο - σχέδιο, εκτός αν αναγάγουμε την όλη κουβέντα στην θεωρία της ψυχολογίας που λέει ότι ο περισσότεροι άνθρωποι παιδιόθεν θέλουν να ανήκουν στο μέσο όρο και όχι να διαφέρουν. Να είναι μέρος της ομάδας τέλοσπάντων...Να πω την αλήθεια ποτέ δεν ήμουν η ριζοσπαστική/διαφορετική της υπόθεσης (αυτή πάντα ήταν και είναι η μικρή μου αδελφή) αλλά πάντα νομίζω ότι υπάρχει κάτι το διαφορετικό στο πως βλέπω αυτό που θα βάλω κάθε μέρα...ακόμα και όταν πάω να πάρω τον μικρό μου από το σχολείο! (πρόσφατα δήλωσα ότι αν με δει η αδελφή μου να φοράω juicy φόρμα και hogan παπούτσια να με πυροβολήσει!!!).
Δεν μπορεί να είμαστε όλοι με την ίδια "ποδιά" κάθε μέρα...εντάξει δε λέω ότι σώνει και καλά η ιδιαιτερότητα του καθενός πρέπει να εκφράζεται και στα ρούχα αλλά κάπως θα πρέπει να εκφράζεται...τουλάχιστον με τη μη-υπαγωγή μας στα πρέπει της ομάδας που θέλουμε να ανήκουμε..too complicated!!!
Anyway, fashion should be all about fun!!! Να όμως που ακόμα και στον τρόπο που διασκεδάζουμε και χαιρόμαστε φαίνεται η αισθητική μας!!!
Για άλλο όμως ξεκίνησα και αλλού κατέληξα...Burberry...λοιπόν η συνέχεια στο επόμενο post...
smoutssss!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου