Έχω ξεφύγει...τόσον καιρό χωρίς internet και τώρα τα θέλω όλα...ναυτικό topic....μυρίζει καλοκαιράκι!!!
28/3/10
Προεργασία
Θα πάω για Πάσχα στο Λουξεμβούργο και προσπαθώ να κάνω μία προεργασία για το τι πρέπει να δω και που να πάω (εντάξει...γνωρίζω ότι πρόκειται περί χωρίου αλλά πάλι...είπα να κάνω το γνωστό research μου!). Πέραν των κλασσικών τουριστικών προορισμών είμαι κατενθουσιασμένη γιατί ανακάλυψα ότι έχει 3 από τα πιο αγαπημένα μου καταστήματα....μμμμμ....πειρασμός......και πρέπει να είμαι συγκρατημένη...δεν πειράζει όμως να χαζεύεις, πειράζει???
Λοιπόν, δείτε τι έχει το μικρό και "βαρετό" Λουξεμβούργο
1. Sandro, ειδικά η καλοκαιρινή τους κολεξιόν έχει μερικά φοβερά κομμάτια...δυστυχώς δεν κατάφερα να κάνω copy τα αγαπημένα μου looks, αλλά αξίζει να τη χαζέψει κανείς από αρχής έως τέλους...
2. Comptoir des Cotonniaires, σε καλύτερες τιμές σαφώς του Sandro...κάτι σαν το Zara των Γάλλων θα έλεγε κανείς, με φοβερά βαμβακερά μπλουζάκια/πουλοβεράκια...πολύ αγαπημένο....μμμμ...στο comptoir μπορεί να φανώ πιό τυχερή...
3. Zadig & Voltaire, το απόλυτο rock chic...αρκετά τσιμπημένο βέβαια με φανταστικά κασμιρένια πουλοβεράκια και τρομερά ελαφριά και αέρινα tunisiens!
Αχχχχ....αυτά!!!
Αν κανείς ξέρει κάτι ή έχει tips για το συγκεκριμένο μέρος (ξέρω ότι δεν είναι και ο πιο τουριστικός προορισμός) you are more than welcome!!!
19/3/10
Voyages
Διάβαζα νωρίτερα αυτήν την εβδομάδα ένα post στο site της Shopping Therapy με φανταστικές φωτογραφίες από ταξίδια που θα ήθελε να κάνει και με έπιασε κάτι....μάλλον φταίει και η άνοιξη , λέω, και το γεγονός ότι δεν έχω κάνει κανένα ταξιδάκι τον τελευταίο καιρό (εγώ που κανονικά δεν σταματάω!!!). Για αυτό λοιπόν έκλεισα φανταστικό ξύλινο σπιτάκι μέσα στο δάσος στο Καρπενήσι....just for the weekend!!!
Πριν φύγω όμως σας αφήνω με ένα φοβερό βιβλιοπωλείο στη Νέα Υόρκη, Prince Street (κάτι με καλεί προς τα εκεί και όλο χαζεύω ό, τι έχει να κάνει με Νέα Υόρκη...). Τι λέτε θα έρθετε μαζί μου για έναν καφέ και ένα βιβλίο???
15/3/10
13/3/10
Photography: Lee Miller
Ανοίγοντας κούτες τον τελευταίο καιρό ανακάλυψα, μέσα στη ζελατίνα ακόμη, ένα βιβλίο που πήρα κάποια στιγμή το 2007 ύστερα από επίσκεψή μου στο V&A Museum στο Λονδίνο. Μέχρι τότε δεν είχα ακούσει ποτέ για τη Lee Miller και οφείλω να ομολογήσω ότι δεν περίμενα και πολλά, πήγαινα μόνο σαν χάρη (και για καφεδάκι/κουβεντούλα μετά) στη φίλη μου τη Sarah...τραβάτε με και ας κλαίω, κάπως έτσι!!! Ε, λοιπόν θυμάμαι ότι όταν βγήκαμε από την έκθεση my mind was absolutely blown away όχι μόνο από τα έργα που είδα αλλά και από τη ζωή αυτής της γυναίκας!!!! Ζωή σαν παραμύθι....η Lee Miller λοιπόν, γεννήθηκε το 1907 στο Poughkeepsie της Νέας Υόρκης και από πολύ μικρή ηλικία άρχισε να ποζάρει (πρώτα για τον πατέρα της, ερασιτέχνη φωτογράφο) και στη συνέχεια ως επαγγελματίας μοντέλο και για την American Vogue μεταξύ άλλων
(photo George Hoyningen-Huene Lee Miller Sailcloth Trousers by Yrande)
Κάποια στιγμή, βρέθηκε και στο Παρίσι όπου γνώρισε τον Man Ray και του οποίου τελικά έγινε μούσα, ερωμένη και βοηθός συμμετέχοντας ενεργά στο σουρεαλιστικό κίνημα που ανθούσε εκείνη την εποχή.
(Picnic: Nusch and Paul Eluard, Roland Penrose, Man Ray and Ady Fidelin)
Το 1934 παντρεύεται τον Αιγύπτιο επιχειρηματία Aziz Eloui Bey, εγκαταλείπει τα πάντα και ζει μαζί του στην Αίγυπτο. Παρόλο που εκείνη την περίοδο δε δουλεύει ως φωτογράφος, οι φωτογραφίες της Αιγύπτου αποτελούν από τα πιο χαρακτηριστικά έργα της δουλειάς της.
(Portrait of Space 1937 Egypt)
Το 1937 βαρέθηκε τη ζωή της στο Κάιρο και επέστρεψε στο Παρίσι όπου γνώρισε και τον μέλλοντα σύζυγό της σουρεαλιστή ζωγράφο Roland Penrose. Το ξεκίνημα του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου τη βρήκε στο Hampstead του Λονδίνου και παρά τις παρακλήσεις γνωστών και φίλων να γυρίσει στην Αμερική αποφάσισε να παει στο μέτωπο ως πολεμική φωτορεπόρτερ για τη Vogue. Εκεί βρέθηκε στην πρώτη γραμμή των μαχών και μετά στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και στο διαμέρισμα του Χίτλερ (από όπου και η παρακάτω εικονική φωτογραφία από το μπάνιο του).
(David E. Scherman Lee Miller in Hitler's bath)Με την επιστροφή της από τις πολεμικές ανταποκρίσεις το 1947 γεννιέται ο γιος της Antony και λίγο μετά αγοράζουν μία φάρμα στο Sussex, την Farley Farm House, που αποτελεί πόλο έλξης για πολλούς καλλιτέχνες (μεταξύ άλλων τον Picasso, Man Ray, Henri Moore, Max Ernst κ.α.) Από εκεί και μετά η Lee Miller παύει να ασχολείται με τη φωτογραφία και ασχολείται με τη μαγειρική (τελικά έγινε και cordon bleu chef). Το 1977 πεθαίνει από καρκίνο.
Το αστείο είναι ότι ο γιος της Antony μέχρι και το θάνατό της αγνοούσε το παρελθόν της μητέρας του ως μοντέλου, μούσας, φωτογράφου, φωτορεπόρτερ και σουρεαλίστριας....απίστευτο, ε??? Τόσα πράγματα σε μία ζωή...
Για περισσότερες πληροφορίες (πιστέψτε με υπάρχουν και τόσα άλλα ενδιαφέροντα για τη ζωή της που το συγκεκριμένο post δεν επαρκεί για να καλύψει...και περισσότερες φανταστικές φωτογραφίες!!!) επισκεφτείτε το επίσημο site της Lee Miller. Εγώ θα περάσω το υπόλοιπο του σβκ αγκαλιά με το "The Art of Lee Miller" του Mark Haworth-Booth.
Σμουτσσσσσ!!!!!
11/3/10
Morning coffee!
Πίνω τον πρωινό μου καφέ και προσπαθώ να μην σκέφτομαι αυτό που με περιμένει σήμερα (προβλέπεται μέρα ταλαιπωρίας και τεσταρίσματος νεύρων με κίνηση στους δρόμους και απίστευτη ζοχάδα γενικώς)...λέω λοιπόν από μέσα μου "κάνε focus αλλού, κάνε focus αλλού!!!μη σκέφτεσαι το αναπόφευκτο"...και δεν μπορώωωωωωω!!!!..............
Τα νεύρα μου......και ως εκ θαύματος κοιτάζω την κούπα μου (την οποία παρεμπιπτόντως χρησιμοποιώ κάθε μέρα και για ένα μαγικό λόγο μέχρι σήμερα αγνοούσα/δεν έβλεπα το μήνυμά της) - If you could say it in words, there'd be no reason to paint
.......
Και έχω έμπνευση!!! Δυστυχώς όμως όχι χρόνο! Υπόσχομαι post για μια φοβερή κυρία που έζησε στις αρχές του 20ου αιώνα και όλα τα σχετικά με το παραπάνω quote.
Καλημερούδια και κουράγιο guys!!!
9/3/10
I am addicted to you......
....don't you know that you are Toxic!!! (όχι, όχι me no fun της Britney) - σήμερα ακούω αυτή τη version non stop!Byeeeee!!!
8/3/10
Τι μου άρεσε???
Έβλεπα σήμερα όλες τις κυρίες των Oscar και δεν μπορώ να πω ότι φέτος εντυπωσιάστηκα ιδιαίτερα από τις στιλιστικές τους επιλογές. Προσπαθούσα να βρω τι μου άρεσε πιο πολύ και μόνο 2 κυρίες κατάφεραν να με κάνουν να πω ουάου!!!! (για διαφορετικούς λόγους η κάθε μία)
Η Zoe Saldana με Givenchy ήταν Φ Α Ν Τ Α Σ Τ Ι Κ Η!!! Πραγματικά ξεχώριζε από oτι,δήποτε άλλο, το look της είχε τρομερή φαντασία και μαεστρία (πραγματικά δεν έχω λόγια!). Η Maggie Gyllenhaal από την άλλη ήταν φοβερά κομψή με Dries Van Noten και μία επιλογή που δεν ήταν και τόσο "οσκαρική" (αν μπορούσε κανείς να χρησιμοποιήσει έτσι τον όρο), αλλά αυτή η κοπέλα πάντα έχει ένα δικό της ιδιότυπο στυλ που ξέρει να το υποστηρίζει τόσο καλά.
Τα υπόλοιπα looks ήταν μέτρια έως ok χωρίς κάτι το συγκλονιστικό και όλα πάνω κάτω στην ίδια χρωματική παλέτα που είναι τόσο in φέτος.
5/3/10
Μήπως διακρίνετε μία κάποια αδυναμία???
Έβλεπα σήμερα το εξώφυλλο (image from the stylespot) Απριλίου του ElleUK με τη γλυκύτατη Chloe Sevigny (η οποία παρεμπιπτόντως στη συγκεκριμένη φωτογραφία δε βρίσκετε ότι μοιάζει τρομερά με την Brittany Murphy?) να φοράει ένα από τα πιο αγαπημένα μου κομμάτια για αυτή τη σεζόν, που με "κυνηγούν" τον τελευταίο καιρό (θα εξηγηθώ παρακάτω).
Λοιπόν, πριν από λίγες μέρες διάβαζα αυτό το άρθρο στη Daily Mail για την εμφάνιση της Keira Knightley σε ένα πάρτι στο Λονδίνο, το οποίο δεν είναι και από τα πιο κολακευτικά για το outfit και πραγματικά αναρωτιόμουν γιατί??? Δηλαδή είναι τόσο προσβλητική ή σκανδαλιστική η εικόνα μιας γυμνής γυναίκας σε ένα ρούχο το 2010? Εγώ τη βρίσκω άκρως inspirational στο συγκεκριμένο print και με τα συγκεκριμένα χρώματα και με το συγκεκριμένο κόψιμο που είναι τόσο κλειστό από παντού (σχεδόν παιδικό ή θρησκευτικό όπως λέει ο Pedro Almodovar για τα ρούχα της Miuccia Prada) και μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση από την πρώτη στιγμή που το είδα στο show της MiuMiu. Από τη μία ένα τρομερά συντηρητικό κόψιμο σε μία πρώτη ανάγνωση, όπου όλα είναι κλειστά και οι γραμμές πολύ αυστηρές και από την άλλη ένα print τόσο φρέσκο και λίγο "cheeky"!!! Δεν είναι απολαυστικό???
Voila και το original outfit από το show της Miu Miu (imges from Style.com)
Εσείς τι λέτε???
4/3/10
My heart goes out for...
Αααααχ, λατρεύω Lyell, την απλότητα, γλυκύτητα, το κόψιμο με τις προσεγμένες λεπτομέρειες, το γυναικείο touch και λίγο vintage αέρα!!!Enjoy!
Photos by Tamara Schlesinger
1/3/10
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
