Πάντα μου έκανε εντύπωση η φυσιογνωμία της και ο όλος μύθος που την περιτριγυρίζει Η αντικομφορμίστρια που κατέκτησε και πλέον οδηγεί τον κόσμο της μόδας με τις ιδέες και τα σχέδιά της.Διάβαζα λοιπόν σε μία κυριακάτικη εφημερίδα ένα άρθρο αφιερωμένο στην κ.Prada και ανέφερε το εξής:
"Η διπλωματική εργασία της στο πανεπιστήμιο υπό τον τίτλο "Το Ιταλικό κομμουνιστικό κόμμα και το Σχολείο" σηματοδότησε το απόγειο της πάλης που γινόταν μέσα της: ένα πτυχίο πολιτικών επιστημών, στράτευση στην πολιτική, επιθυμία για κοινωνική προσφορά και ταυτόχρονα πάθος για τα ρούχα και την αισθητική. Με βάση αυτό το πλαίσιο υπήρξαν, όπως συνήθως γίνεται, στιγμές έντονης εσωτερικής πάλης. "Εγώ, όπως φαντάζομαι και πολλές γυναίκες", τόνιζε αργότερα η κ.Prada, "θέλω να είμαι πολλά και διαφορετικά πράγματα. Να ζήσω διαφορετικές ζωές. Θέλω να είμαι η μητέρα και ταυτόχρονα ερωμένη. Πρέπει λοιπόν να βρω ένα δρόμο συμβιβαστικό Ίσως ακούγεται άσχημο, μα πιστεύω πως αυτός είναι ο πραγματικός δρόμος της ευτυχίας"
Απίστευτο???Μήπως η κ. Prada με τα παραπάνω εκφράζει την πάλη πολλών σύγχρονων γυναικών που προσπαθούν να βρουν μία απάντηση στη δική τους προσωπική πάλη? Μήπως για αυτό την αγαπάμε τόσο???
Ps. Παραθέτω και το αξής απόσπασμα από συνέντευξή της στον Colin McDowell δημοσιευμένο από τη Vogue UK
Q: Why the timid runway appearance at the end of the catwalk each season - when other designers stride the length of the catwalk to huge applause?
A: "Historically I tend to refuse any of the cliches of my job. Besides I am not stupid - I don't want to compete with all the gorgeous models who have just appeared before me"
Miuccia you rule!!!!!!!!

Δεν ξέρω γιατί αλλά τότε, αν και ήμουν πολύ ευτυχισμένη δεν μπορώ να πώ ότι απολάμβανα ή εκτιμούσα όπως έπρεπε την πολύτιμη καθημερινότητα μου (καταλαβαίνω τώρα ότι τη θεωρούσα μάλλον δεδομένη). Τώρα βλέπω flash back και μου φαίνεται λες και όλο αυτό βγήκε από ταινία...Και μέσα σε όλα, σήμερα χαζεύοντας στο internet πέφτω πάνω σε 





Έτσι και χειρότερα λοιπόν..δεν μπορούσα (και ακόμα ομολογώ ότι αδυνατώ να συμμετάσχω στην τρέλα) ήταν λες και πάθαινα αναφυλαξία με το συγκεκριμένο καρουδάκι... Αργότερα δε όταν είχα φίλες από Ελλάδα, δεν υπήρχε περίπτωση να τις συνοδεύσω στο περίφημο Outlet στο Α.Λονδίνο...not me gals, I refuse (έλεγα η έρμη!!!)






